De kleintjes worden steeds ondernemender en ontdeugender. Van de week kwam ik 's ochtends in mijn werkkamer en werd vrolijk door de kittens begroet, maar........de hele kamer lag vol met toiletpapier. Ze hadden op mijn werktafel (is dus ook niet meer veilig) een nieuwe wcrol gevonden en hadden daar samen de grootste lol mee. Weet je hoeveel papier dat is? Nou, veel!!!!. Beneden is ook heel erg leuk en Saartje gaat er ook steeds meer aan wennen. Regelmatig rennen ze de trap op en af, dat doen ze ook heel erg goed. Soms iets minden en rollen ze weer naar beneden, dan houdt je wel je hart vast, maar het gaat telkens weer goed, heel veel kraakbeen en ze komen tenslotte altijd weer op hun pootjes terecht, ook als ze klein zijn dus. Tamba is ook op de balustrade op de overloop gesprongen, dan slaat je hart wel even over. We konden haar er weer rustig (iiiii) vanaf halen. Dus ik denk dat ik alles langs de balustrade op de overloop maar weghaal dan zijn ze ook niet zo nieuwsgierig want, wat zou er toch aan de andere kant zitten? Daarbij zien ze dat moeders ook doen dus, ja, dat moet dan natuurlijk nageaapt worden. Ik ga nu een rand van ongeveer 20 cm maken. Ze kunnen er dan wel overheenkijken en kunnen ze de diepte ook zien. Maar met rennen kunnen ze er niet doorheen schieten. Ach, je blijft vindingrijk, he!

22-07-2011

Vanmorgen werd ik gewekt met een harde knal, die knal kwam uit de hoek van mijn werkkamer. Dat beloofde niet veel goeds.
Peter was er al uit dus ging even kijken om daarna mij erbij te roepen want een van de kleintjes had het voor elkaar gekregen om op de stellingkast te komen en wel te verstaan, bovenop. Dat ging (natuurlijk) niet helemaal goed met het gevolg dat er een mand naar beneden is komen zeilen. Gevolg, mijn koperfolierollen lagen verspreidt over de grond met daarbij nog wat gereedschap die ik gisteren had gebruikt bij het ophangen van mijn schilderijen voor de expo.
Dus mocht ik (lucky me) om zeven uur 's ochtends de rollen opnieuw, netjes oprollen, in het bakje terug plaatsen (wat er nog van over is, is nog bruikbaar) en alle andere dingen opruimen, voor de zekerheid ook maar naar de zolder. Nog even en ik kan gewoon weer boven gaan werken :-) .
Op zo'n moment tel ik wel de dagen af. Mijn gordijnen in de slaapkamer zijn naar boven opgebonden, planten staan in de kamer van Inge, de orchidee in mijn werkkamer is ter ziele, de cactus laten ze met rust (goh). Al mijn glas, koperfolie sommige gereedschappen zijn naar zolder, de ruimte onder mijn bureau is dichtgemaakt, twee vlinders kapot (is weer te maken). Het is elke dag weer de vraag hoe de dag dit keer gaat verlopen, ze zijn zelfs mij te slim af. Als alles dan weer opgeruimd en aan kant is ben ik ook weer blij met ze. dan ga ik op bed zitten en komen ze allemaal even bij me kijken en heb ik zes katten al snorrend om me heen, bedelen om aandacht. Dan kan je ook niet boos blijven.

Vanaf deze week is de plantenspuit op de tafel en wordt stoute dingen gecorriceerd met een beetje water. Ze hebben het ook heel snel door, als ze de plantenspuit maar zien stoppen ze met hun activiteit en rennen weg. Je ziet dus ook snel wie er erg ontdeugend is geweest.

Onze slaapkamer is nog steed hun favoriet om te spelen. Ze gaan naar beneden en dollen daar wat en gaan vervolgens weer naar boven op Tamba na. Tamba vindt het super om beneden te zijn. Boven zijn ze aan het spelen en rennen etc.

Morgen naar de dierenarts voor de eerste inenting, ontworming en de chip.