De elfde week
Ik laat het nu wel een beetje afweten met mijn verhaaltjes.
Dat komt omdat het wel zo z'n gangetje gaat. De kleintjes worden te groot om nog te wegen en het aftellen is begonnen. Tamba is afgelopen zaterdag weggegaan. En ook al weet je dat het eraan zit te komen, toch moet je dan even slikken. s'Middags ben ik even bij hun aangewipt om te kijken hoe het ging en dat was goed. Ze had het er prima naar haar zin, liep lekker door het huis en haar personeel was enorm blij met haar komst. En Saartje, die vindt het ook prima. Het hoord er nu eenmaal bij, ze zijn in haar ogen volwassen. Ze kunnen zelf eten en naar de bak, ze zijn in staat om voor zichzelf te zorgen dus klaar. Ze gaat ook steeds meer met hun spelen, in het begin schrokken de kittens zich rot en vlogen allemaal weg, wat ik weer zielig vond voor Saartje, maar nu vinden ze het geweldig als ze mee doet.
Aanstaande zaterdag gaat Tara naar haar nieuwe onderkomen. Weer eentje weg. Ze groeit lekker op als een mollige tante, niet dat ze het is maar door haar vacht. Ze zou zo mee kunnen doen met een reclamespotje van wiskas. Ze wordt ook steeds ondernemender en zo slim!!!! Als ik boven komt vliegt ze onder bed zodat ik haar niet kan oppakken, ze weet dat het dan weer tijd wordt om naar mijn werkkamer te gaan. Als ze vrij rond mogen lopen is Muisje als eerste beneden, rent vervolgens weer naar boven om er eentje op te halen, dat is standaard Bubbles. Yoda en Tara komen wel eens naar beneden maar zijn veel liever boven. Ze rennen dan van kamer naar kamer. Vliegen soms de trap af naar beneden en rennen vervolgens met dezelfde vaart weer naar boven.
Ze hebben vorige week allemaal wel last gehad van de inenting, niet dramatisch maar ze waren allemaal wel een beetje uit hun doen. Loom.
Ze zijn deze week volop weer aanwezig.
3 augustus 2011
Vanmorgen werd ik wakker en zag met het openen van de slaapkamerdeur Muisje voorbij rennen, gevolgd door de anderen en Saartje kwam me begroeten. De deur van mijn werkkamer (de tijdelijke kattenkamer) stond wagenwijd open. Mijn verbazing was groot. Heeft Lianne de deur opengezet? Ze waren namelijk gisteravond nogal aan het donderjagen en krabbelden heftig aan de deur.
Toen Lianne wakker was vertelde ze me dat ze vannacht de deur heeft dichtgedaan. Hij stond wagenwijd open en Muisje kwam net naar boven gewandeld. Lianne had ze allemaal weer teruggeplaatst en de deur dicht gedaan. Dus vannacht waren ze dus ook al een keertje aan het spoken.
Ik ben zo blij dat de honden opgesloten zitten 's nachts en dat de kattenluik dicht zit. Ze zouden ongemerkt gewoon de kuierlatten kunnen nemen.
Denk je alles wel gehad te hebben maar nee......
Muisje heeft vanmorgen ook oog in oog gestaan bij Kitty. Hoge rug en binnensmonds grommen, Muisje dan he! En Kitty... boos gemompel, net of ze wilde zeggen, doe normaal en laat me met rust.
Ging ook onder het mompelen door gewoon koppies geven.