De achtste week
We hebben alweer acht weken gehad, wat vliegt de tijd.
Het was ook een druk weekje en dan meer voor mij dan voor de kittens. Saartje gaat steeds meer haar eigen gang al is ze nog wel steeds alert. We halen expres een kleintje weg en nemen die mee naar een andere ruimte. Dat gaat even goed maar dan gaat ze toch wel roepen. Ze wordt ook wel eens helemaal gek van ze (wat ik ook wel kan begrijpen, ze zijn soms zo druk, ze steken elkaar aan) dan wil ze alleen in onze slaapkamer liggen maar niet langer dan 5 minuten.
Maandagavond lag ik laat op bed en hoorde veel kattenrengeluiden en ging er van uit dat Saartje de kolder in haar hoofd had. Totdat Lianne zei dat Muisje hard aan het rennen was. Ze hadden dus een manier gevonden om uit te breken. Ze sprongen tegen het houten schot en trokken zich op in de stellingkast en hopla, aan de andere kant, vrijheid!! Maar daar ligt al mijn glas en ik ben bang dat ze dan hun pootjes openhalen of iets dergelijks. Dus zat er niets anders op om al het glas in te pakken en de plank af te plakken. Om 1 uur ging ik voldaan naar bed.
De volgende ochtend werd ik gewekt door Saartje en Tamba, nee he!! Ze kunnen nu ongeveer 50 cm. hoog springen, pakken de rand van het schot, trekken zich naar boven en laten zich naar beneden vallen. En ze waren allemaal aan het spelen op het glas, toch wel link. Dus..... al het glas naar zolder. En bij de doe het zelf spaanplaat gehaald met een stukje spaanplaat erop om het zo moeilijker te maken om eruit te klimmen. De plaat plaatste ik tussen het kozijn zodat de deur open kan blijven. Vol goede moed begon ik met het vast timmeren van het plankje bovenop. Met dat ik bezig was zat Tamba al op het plankje te kijken waar ik mee bezig was, vervolgens kwam daar Muis bij en Yoda kon natuurlijk niet achterblijven. Met andere woorden, missie mislukt.
De deur is nu dicht en regelmatig, onder toezicht, mogen ze eruit. Ze rennen allemaal naar onze slaapkamer en is het echt partytime. (zie filmpjes) Ze zijn dan heel druk en spelen, vechten, kroelen etc. tot ze moe zijn. Ze worden dan allemaal weer in de kattenkamer geplaatst en gaan lekker slapen.
Dit werkt fantastisch!!!!!
Van de week was mijn vriendin bij de dierenwinkel. De eigenaresse vertelde aan anderen dat ze een klant heeft met kittens, zo mooi, dat, als ze niet allemaal al een nieuwe eigenaar zouden hebben dat ze voor gaas zou gaan. En groot!!!! Mijn vriendin vroeg of het er toevallig vijf waren. Klopt. Ik was dus de klant.
Ze zijn dan ook stuk voor stuk heel mooi en bijzonder.(natuurlijk)
Tamba is een evenbeeld van Saartje, ook in doen en laten. Kan ik ook niet bij de honden laten, ze gaat dan heel hard grommen en blazen en slaat met haar pootjes. De honden pikken dat niet dus....Tamba wordt niet meer bij de honden geplaatst. ze is ook helemaal gek op Mams, ze ligt graag bij haar en likt haar ook, heel aandoenlijk
Tara is het prinsesje, ze is rustig en mauwt eventjes als ze het niet leuk vind, ik denk dat als ze een mens was geweest dat ze haar hand binnenstebuiten tegen haar voorhoofd zou doen. Ze kan heerlijk slapen, vind het fijn om op schoot te zitten en kan je ook een tijd aandachtig aankijken.
Yoda is een ondernemend typje, heeft geen tijd in kroelen en op schoot zitten. Het is veel leuker om op ontdekking te gaan, alles is even leuk. Maar.....voor eventjes. na een tijdje trekt ze zich terug en gaat slapen, dan kan je de horlepiep dansen, daar trekt ze dan niets van aan.
Muis is de grootste, niet de zwaarste. Ze is rustig maar ook ondernemend. Muis kan makkelijk naar beneden, ligt rustig bij mij op schoot en kijkt een beetje om haar heen. Anouk heeft zelfs aan haar gesnuffeld en dat vond ze best. Als ik de deur open doe staat ze als eerste bij de deur om eruit te gaan.
Bubbles is aandoenlijk, als je haar oppakt vind ze het goed, zet je haar op de grond vind ze het ook goed. Ze wil graag aangehaald worden. Ze is wel de traagste van het stel en de lichtste. Als ze hard komt aanrennen wil ze afremmen voor de bocht maar vliegt uit de bocht tegen de deur aan, of probeert te springen op het bed maar dan net ernaast. Ze schut dan met haar koppie en probeert het gewoon nog een keertje en dan lukt het haar wel.
Kortom, het zijn allemaal schatje.
Gisteren is een vriend van ons gekomen en heeft ze allemaal op de foto gezet. Tara ging als een echte fotomodel er helemaal voor zitten. Ik ben heel erg benieuwd. Het was heel erg lastig om ze allemaal tegelijk op de foto te krijgen. Maar ik geloof dat dat uiteindelijk ook een keer gelukt is. We zullen zien.